بررسی جامعه شناسی قصه های عامیانه براساس قصه های مشدی گلین خانم ازالول ساتن

قصه ها، یکی از کهن ترین نمونه های اصیل تفکر و تخیل بشر و نشان دهنده کیفیت زندگی و شادی و اندوه آنان به شمار می آید و نیز بیان کننده باورهای عامیانه و بازتاب زندگی مردم است که از هنر شفاهی جماعات اولیه برآمده اند و در آن از اعتقادات، هنجارها و ارزش های مردمان گذشته سخن به میان آمده است، پس یکی از منابع مهم و اصیل برای پی بردن به گذشته تاریخی هر جامعه ای است که تحقیق و بررسی پیرامون آن ما را به گذشته خویش پیوند می دهد و با فرهنگ و آداب و رسوم گذشتگان و در واقع سرزمینمان بیشتر آشنا می کند. در این پژوهش، تلاش بر این بوده تا به بررسی جامعه شناختی 108 قصه از قصه های کتاب مورد بررسی پرداخته شود و مسایل و مباحث جامعه شناختی را در آن بررسی نماید، برای نشان دادن نقش و جایگاه زنان و مردان و نیز انواع روابط بین آنان سعی شده، ازجدول و روش آماری و ترسیم آن به صورت نمودار استفاده شود، نتایج به دست آمده از این آمارها نشان می دهد که زنان در گذشته کمتر در نقش های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ظاهر شده اند و غالبا در نقش های کلیشه ای سنتی ظاهر می شده اند، در مقابل، مردان در بیشتر فعالیت های اقتصادی و سیاسی ایفای نقش می کرده اند، از نظر فرهنگی و سیاسی، این قصه ها همچون آیینه ای تمام نما از باورها و آداب و رسوم آن زمان است، آداب و رسومی که ریشه در اعماق فرهنگ آن روزگاران دارد و بسیاری از آنها هم اکنون ازمیان رفته است. یکی از اهداف این پژوهش نشان دادن نقش و جایگاه زنان و مردان در این قصه ها و در کل گذشته بوده، نیز آشنایی با فرهنگ، آداب و رسوم و عناصر فرهنگی جامعه گذشته که به صورت شفاهی و نسل به نسل منتقل شده است، زیرا همانگونه که می دانیم قصههاجلوه ای خاص از فرهنگ و تمدن ها را در خود متجلی ساخته، فرهنگ و تمدنی که در ادوار مختلف صورت های متنوعی به خود گرفته است پس راهی است برای ورودبه دنیای واقعی مردم و آشنایی با جامعه گذشته و هویت ملی که تحقیق و بررسی پیرامون آن ما را با بسیاری از مسایل اجتماعی آن زمان آشنا خواهد کرد.